- məğlub etmək
- 【動】打ち負かす、 打ち破る、 敗北させる[ウチマカス、 ウチヤブル、 ハイボクサセル]
Atropat onu məğlub edib əsir alaraq İskəndərə təhvil verdi. — アトロパテスは、 彼を破って捕虜にし、 アレキサンドロスに引き渡した。
メモ: **i məğlub etmək / ~を打ち負かす
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
Atropat onu məğlub edib əsir alaraq İskəndərə təhvil verdi. — アトロパテスは、 彼を破って捕虜にし、 アレキサンドロスに引き渡した。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
məğlub — sif. <ər.> Müharibədə, yarışda, müsabiqədə, mübahisədə və s. də məğlub olmuş, basılmış (qalib əksi). Məğlub etmək – müharibədə, yarışda, mübahisədə və s. də basmaq, qalib gəlmək, üstün gəlmək, udmaq. Nəbi düşməni məğlub edir və haman günü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arxa — is. 1. İnsanın, heyvanın dalı, kürəyi, beli. Arxasına yükləmək. Arxasını çevirmək. Arxası üstə yerə gəlmək. – Qız arxası üstə uzanıb kitab oxuyurdu. N. N.. Tutulanların ikisinin arxasında iri şələ vardı. Ə. Vəl.. Arxa çevirmək – dal çevirmək, üz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mat — is. <fars.> 1. Heyrət içində olan, təəccüblənmiş. Mən bu işə matam. Mat etmək – bax mat qoymaq. Yaşı on səkkizə yenicə yetmiş; Gözəllikdə tamam xəlqi mat etmiş. M. P. V.. Fəqirlərə yüz minlərlə ehsan edib, bütün şəhəri öz səxavət və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
darmadağın — dağıtmaq (etmək) – 1) tamamilə dağıtmaq, məhv etmək; 2) tamamilə məğlub etmək; 3) məc. alt üst etmək, puça çıxarmaq, puç etmək, dağıtmaq. Qızın bu sözü yenə də mənim fikrimi darmadağın etdi. M. S. O.. Darmadağın edilmək – 1) tamamilə dağıdılmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şikəst — sif. <fars.> 1. Bədənin hər hansı bir üzvündən məhrum olmuş və ya hər hansı bir səbəbə görə onu itirmiş; əlil. Uşaq anadangəlmə şikəst z. doğulmuşdur. Şikəst oğlan. Şikəst qoca. – Əlbəttə, əzadan ki bir zad əskik olsa, şikəst hökmündədir. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sınıq — sif. 1. Sınmış halda olan; qırıq. Sınıq dolça. Sınıq boşqab. Sınıq güzgü. Sınıq maşın. – Mirbalayev oturduğu sınıq taburetdən qalxaraq gəzinməyə başladı. M. Hüs.. Dağınıq və uçuq evləri, küçələrə tökülmüş sınıq qab qacaqları görərkən dağılmış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yer — is. 1. Üzərində sakin olduğumuz planet: Yer kürəsi (bu mənada böyük hərflə). Ay Yerin peykidir. Yerlə Günəş arasında 150 milyon kilometr məsafə var. Yer Günəş ətrafında fırlanır. 2. Quru (su səthi müqabili). Dənizdən yer görünmürdü. 3. Yer… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağlamaq — f. 1. İp və başqa materiallar vasitəsilə şeyləri bir birinə rəbt etmək. Atları axura bağlamaq. Qayığı körpüyə bağlamaq. Toyuğun ayaqlarını bağlamaq. // İp və s. ilə bir şeyi başqasına və ya bir neçə şeyi bir yerə rəbt etmək, tərtib etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kürək — 1. is. 1. Bədənin arxa hissəsinin yuxarısında olan üçkünc şəkilli yastı sümüklərdən hər biri. <Qəhrəman:> Güllə arxasından, kürəkləri arasından dəyib keçmişdi. H. N.. // İnsan bədəninin həmin hissəsi. Kürəyini divara söykəmək. Kürəyini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sındırmaq — f. 1. Bərk bir şeyə vurmaqla, toxundurmaqla, yaxud yerə salmaqla parçalamaq, qırıb tökmək. Stəkanı yerə salıb sındırmaq. Su dolçasını sındırmaq. Güzgünü sındırmaq. – . . Birdən gülümü üzdüm, tacımı daşa vurdum, . . sındırdım. A. D.. Noldu,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti